گامي مهم در جهت بهبودي روند درمان بيماران پاركينسون

طبق شفافيت و استناد IO ، تا كنون ، واقعيت اين است كه “ناحيه حركتي مزانشيمي” حركات پيچيده اي مانند تغييرات وضعيتي را كنترل مي كند و كار هر چهار عضو را هماهنگ مي كند در حالي كه حركت به راحتي انجام نمي شود ، اگرچه نورون ها در اين زمينه فعاليت دارند. مغز هنوز به طور كامل درك نشده بود.

اما در مطالعه اخير ، محققان سوئيسي توانستند نشان دهند كه جمعيت هاي مختلفي از نورون ها در اين قسمت از مغز وجود دارند كه علاوه بر راه رفتن ، ساير حركات بدن را نيز كنترل مي كنند. پزشكان مي گويند اين يافته ها مي تواند راه را براي درمان بهتر بيماري پاركينسون هموار كند.

در اين مطالعه ، سيلويا اوبر ، استاد دانشگاه بازل و تيمش ميدان حركت بين مغز موش ها را مورد بررسي قرار دادند. پس از تحقيق ، Uber توانست جمعيتي از سلول هاي عصبي را پيدا كند كه نه تنها حركت را تنظيم مي كند بلكه طيف وسيعي از حركات ديگر را نيز تنظيم مي كند. براساس نتايج تحقيقات خود ، محققان گفتند كه نقش از پيش تعيين شده اين جزء كليدي مغز مياني بايد مورد بازنگري قرار گيرد. اين به اين دليل است كه محققان قبلاً در مطالعات مختلف اعلام كرده اند كه اين جزء فقط حركت افراد را كنترل مي كند.

اوبر مي گويد: “من شگفت زده شدم كه متوجه شدم بسياري از سلول هاي عصبي در اين قسمت از مغز ، كه بيشتر آنها مربوط به راه رفتن است ، در حين راه رفتن غيرفعال مي شوند.”

دو گروه نورون ها در حين حركت فعال نيستند

در طول تحقيقات ، دانشمندان دو گروه از نورون ها را كشف كردند كه يكي از آنها محرك هايي را به نخاع مي فرستد و گروه ديگر به طرف مقابل بخشي از مغز به نام گانگليون هاي پايه متصل مي شود. آزمايشات نشان داده است كه نورونهاي مربوط به نخاع هنگام ايستادن موشها فعاليت خود را افزايش مي دهند و هنگامي كه حيوانات پاهاي جلويي خود را حركت مي دهند فعال مي شوند. با اين حال ، تنها بخش كوچكي از اين نورون ها در طول سفر فعال مي شوند.

سپس محققان دو گروه از نورون ها را مورد مطالعه قرار دادند و دريافتند كه نورون هايي كه مستقيماً به نخاع متصل هستند در گسترش يا تغيير موقعيت بدن فعال تر هستند و گروه ديگري از نورون ها در تنظيم حركات مختلف بدن نقش دارند.

نتايج اين مطالعه نه تنها منجر به ارزيابي مجدد ديدگاه هاي قديمي محققان در مورد نقش ناحيه حركتي در مغز مي شود ، بلكه ممكن است منجر به ايجاد يك درمان جديد براي گروهي از بيماران پاركينسون شود كه اين كار را نمي كنند. به داروها پاسخ دهيد.

دانشمندان قصد دارند در مطالعات دقيق آينده نقش منطقه بينابيني را در انتخاب حركات مطالعه كنند.

يافته هاي تحقيق در مجله Cell منتشر شده است.