ارز “دارو” تك نرخي و قيمت‌گذاري‌ها به‌روز شود

Дар мусоҳиба бо ISNA, доктор Муҳаммад Абдозода Вай бо ишора ба чолишҳои саноати дорусозии кишвар ва талабот дар ин самт аз ҷониби ҳукумати оянда гуфт: “Мо аз ҳукумати оянда интизорем, ки сиёсатҳои ба саломатӣ нигаронидашуда ва рушд дар соҳаи саноати дорусозиро таҳия кунад.” Азбаски дастрасии одамон ба дору осонтар аст, пардохтҳои ғайриманқул коҳиш дода шаванд, фарогирии суғуртаи доруворӣ ҳам аз рӯи фоизи фарогирӣ ва ҳам фарогирии доруҳои нав зиёд карда шавад, то мардум аз ҷайб камтар пул пардохт кунанд.

Қурби асъори ягона ва нархгузории маводи мухаддирро навсозӣ кунед

Чаро рушди дорухонаи кишварро боздорем

Вай афзуд: “Ба ғайр аз ин тадбирҳо, пули дору, ашёи хом ва ғайра бояд инҳисор карда шаванд ва фарқи байни қурби дору ба ташкилотҳои суғурта дода шавад.” Барои он ки пардохт аз ҷайби мардум тағир наёбад, аммо аз тарафи дигар, нархгузории соҳаи дорусозӣ аз рӯи қурби воқеии асъор замонавӣ аст. Бояд қайд кард, ки айни замон ба компонентҳои фаъоли дору танҳо асъори давлатӣ ҷудо карда шудааст, ки арзиши компонентҳои фаъол дар истеҳсоли дору тақрибан аз 30 то 35% -ро ташкил медиҳад. Мутаносибан, 65% ашёи истеҳсолӣ аз нархгузории асъори озод ё ҳамон асъори хориҷӣ таъсир мерасонанд. Хароҷоти дигари соҳа, аз қабили музди меҳнат ва музди меҳнат, ки 40% афзудааст ё хароҷоти масрафи лабораторияҳо, нақлиёт ва ғайра хароҷоти ҳаррӯзаи кишвар мебошанд, ки аз ҷониби саноати дорусозии кишвар ба зимма гирифта мешаванд. Аммо азбаски як компонент фаъол 4200 туман пули давлатиро мегирад, нархгузории доруҳо нархгузории репрессионист, ки рушди саноати дорусозии кишварро бозмедорад. Идомаи ин шароит барои саноати дорусозӣ мушкилоти ҷиддӣ ба миён меорад.

Абдозода афзуд: “Бо назардошти ин шароит, вақте ки мо ба афзоиши сармоягузорӣ дар соҳаи дорусозӣ дар ин солҳо назар меандозем, дар шаш ва ҳафт соли охир мо дар бахши сармояи асосӣ мебинем, ки аз 1393 37% сармоягузорӣ ба фондҳои асосӣ дар саноати фармасевтӣ, тақрибан 5 Он дар соли 1399 ба 5% расид. Ин маънои онро дорад, ки меъёри фоидаи ин соҳа рӯз то рӯз коҳиш меёбад. Албатта, шумораи фоидаҳо шояд зиёд шуда бошанд, аммо азбаски хариди корпоративӣ бо асъори хориҷӣ сурат мегирад, ҳангоми ҳисоб кардани таваррум мо тамоюли пастравиро мушоҳида мекунем. Тавре мебинем, ки дар соли 1393 мо барои лаборатория дастгоҳ харидем, 200 миллион туман, аммо ҳоло мо ҳамон дастгоҳро беш аз ду миллиард туман мехарем. Мутаносибан, соҳа наметавонад бар асоси ин даромад таҷҳизот ва таҷҳизоти худро навсозӣ, нигоҳдорӣ ва нигоҳдории онро таъмин кунад ва ин соҳа рӯз ба рӯз коҳиш меёбад. Вақте ки он фарсуда мешавад ва соҳаи худро бо замонавӣ таъмин карда наметавонад, он рушдро қатъ мекунад ва қатъ мешавад. Вақте ки саноати дорусозӣ наметавонад рушд кунад, мо ба воридот мегузарем. Аз ин рӯ, асъори дору бояд қурби ягона бошад.

Зарурати баланд бардоштани лимити қарзии ширкатҳои дорусозӣ дар бонкҳо

Дастгирии саноати дорусозӣ ба таври стратегӣ

Абдозода гуфт: “Аз тарафи дигар, ҳукумат бояд ба усулҳои пешниҳоди пардохтпазирӣ барои ҷуброни пардохтпазирии ширкатҳо кумак кунад.” Барои баланд бардоштани лимити кредитии ширкатҳои дорусозӣ дар бонкҳо барои гирифтани иншоот, талаботҳои ширкатҳои суғурта бояд ба беморхонаҳо ва ширкатҳои дистрибюторӣ зудтар пардохта шаванд. Таъмини иншооти суғурта ва андоз барои саноати дорусозӣ. Агар мо гӯем, ки саноати дорусозӣ як соҳаи ҳаётан муҳим ва стратегӣ аст, дастгирии ин соҳа низ бояд стратегӣ бошад ва ба тариқи махсус дида шавад. На ин ки ҳукумат ба соҳаи дорусозӣ ҳамчун пудратчии арзон менигарад. Ҳеҷ яке аз ҳукуматҳо намехоҳанд, ки нархи дору баланд шавад ва онҳо намехоҳанд онро пардохт кунанд. Аз ин рӯ онҳо ин фарқият ва фишорро ба усто ва тавлидкунанда меоранд ва мехоҳанд ин хароҷотро аз ҷайби усто пардохт кунанд. Бо ин тадбирҳо, саноати дорусозӣ рӯз ба рӯз тараққӣ карда, рӯз ба рӯз заифтар ва заифтар мегардад. Ин аст, ки афзоиши сармоягузориҳои асосӣ дар соҳаи дорусозӣ аз 37% то 5,5% афзоиш ёфтааст.

Коррупсия ва иҷора бо пули бисёрҷазира

Раиси шӯрои Синдикати дорандагони маводи мухаддири инсонии Эрон изҳор дошт, ки аз ин рӯ яке аз мушкилоти мо дар соҳаи саноати дорусозӣ қурби чандқурби асъор мебошад, гуфт: Илова бар он, ки ба саноати дорусозӣ дар робита бо нархгузорӣ зарар расонем, қурби иҷорапулӣ Ҳамчунин коррупсия вуҷуд дорад. Ҳам аз ҷиҳати дастрасӣ ба ин асъор ва ҳам системаҳои назоратӣ, ки ҳукумат барои ин асъор ҷорӣ кардааст, дастрасиро ба он душвор ва суст кардааст ва инчунин иҷора ва фасодро таҳрик медиҳад. Барои ҳамин мо мегӯем, ки агар мо мехоҳем беморро дастгирӣ кунем, бояд беморро дар охири занҷир дастгирӣ кунем, на дар аввали занҷир. Аз ин рӯ, дар охири занҷири суғурта, он бояд беморонро дастгирӣ кунад ва ба бемор фарқи нархро пардохт кунад ва вақте ки бемор мехоҳад доруҳояшро аз дорухона гирад, ҳангоми дар бистари беморхона будан ва ғайра, хароҷоти худро бояд фаро гирифта шаванд. Дар ин ҳолат, саноати дорусозӣ ва ширкатҳо метавонанд арзиши шуморо дар системаи Нима ба осонӣ ба даст оранд ва дигар аз ташвиш дар интизори гирифтани асъори хориҷӣ, интизории чанд моҳи сабти фармоиш нигаронанд ва саноат метавонад кори худро иҷро кунад ва нарх дар асоси гирифтани сатҳи таваррум дар кишвар.

Абдозода таъкид кард: Саноати дорусозии кишвар монанди дигар соҳаҳои кишвар аст. Аз ин рӯ, ҳукумати нав бояд дар соҳаи мубодилаи маводи мухаддир чораҳои ҷиддӣ андешад ва дар баробари ду талаботи нигоҳ доштани стратегияи ҳимояи беморон ва пешбинии пардохтпазирии соҳа, барои муттаҳид сохтани қурби дору чораҳо андешад.

Рӯйхати маводи мухаддир дар кишвар ду сол боз баста аст

“Ҳамзамон, мо шумораи зиёди ширкатҳои дорои донишро дорем ва ноиби президент оид ба илм сохтори васеъ ва дарозеро барои дастгирии ин ширкатҳо таъсис додааст”, – гуфт ӯ. Аз тарафи дигар, диққати Пешвои муаззам ба дастгирии ширкатҳои дорои дониш асос ёфтааст. Аммо, мутаассифона, ду сол гузашт, яъне аз соли 1397, рӯйхати доруҳои маводи мухаддир дар кишвар баста шуд ва иҷозат дода нашуд, ки ягон доруи нав истеҳсол карда шавад. Ширкатҳои ба дониш асосёфта ва ширкатҳое, ки дар соҳаи таҳқиқот кор мекунанд, ҳама баста буданд. Вақте ки бемор ба доруи нав ниёз дорад, маҷбур аст, рафта, як дорухати ягонаи хориҷиро дар муқоиса бо нархи дору чанд маротиба зиёдтар гирад. Ман фикр мекунам, ки яке аз сабабҳои ин баҳои баланд доштани ин доруҳост. Зеро ба ҳар сурат, дар замони таҳримҳо вазъи кишвар мушкил аст. Ҳамзамон, вақте ки дору истеҳсол мешавад, мардум интизор аст, ки он бо суғурта фаро гирифта мешавад ва ҳукумат буҷа надорад ва масъаларо тоза мекунад. Дар ҳоле ки пешниҳоди мо ба вазири тандурустӣ ва маъмурияти хӯрокворӣ ва доруҳо ин иҷозат додан ба ин доруҳо буд, ба шарте ки ашёи хом дар дохили кишвар истеҳсол шавад. Дар ин ҳолат, ашёи хом ҳам дар дохили кишвар истеҳсол карда мешавад ва ҳам бемор ва ҳам истеҳсолкунандаи ашёи хом аз ин амал манфиат мегиранд ва он ба манфиати кишвар аст.

Абдозода гуфт, ки нархи доруҳои дар кишвар истеҳсолшаванда хеле арзон аст ва афзуд: “Ба ҳар ҳол, мо метавонем ҳар гуна доруро истеҳсол ва содирот кунем.” Мутаассифона, ин амал ду сол боз пешгирӣ карда мешавад.

Мушкилоти назорати сифат оид ба хӯрокворӣ ва доруворӣ

“Дигар интизориҳои мо дар соҳаи мушкилоти танзим дар Маъмурияти хӯрокворӣ ва доруворӣ аст” гуфт ӯ. То ки мо тавсифи якчанд вазифаро ба зиммаи роҳбари Идораи хӯрокворӣ ва доруворӣ гузоштем, ки кори асосии ин ташкилот фаромӯш шудааст. Кори асосии Маъмурияти хӯрокворӣ ва доруворӣ танзим ва назорати сифати доруҳои кишвар аст, аммо акнун ин ташкилот бояд бақайдгирии фармоиш ва тасдиқи қурбро риоя кунад ва риоя кунад, ки кӣ асъор мегирад ва кӣ асъор намегирад, ё онҳо Мушкилоти бузургтарин дар соҳа Тиҷорат ва тадбирҳо миқдорӣ мебошанд, на сифатӣ. Ба андешаи ман, яке аз чораҳое, ки бояд дар ҳукумати нав андешида шавад, ба тартиб даровардан, шаффофсозӣ ва сабук кардани истеҳсолот дар Вазорати тандурустӣ мебошад.

Абдозода гуфт: “Шиори имсола пешгирӣ ва дастгирии истеҳсолот аст, аммо касе намегӯяд, ки имсол, соли вайрон кардани истеҳсолот аст, Вазорати тандурустӣ, вазорати хомӯшӣ, Бонки марказӣ ва ғайра, ки кадоме аз қоидаҳои шумо тағир дода мешаванд ва кадом қоидаҳои иловагӣ хориҷ карда мешаванд? “шумо кардед ?. На вазоратҳо масъуланд ва на ҳеҷ кадоме аз онҳо ин барномаҳоро талаб намекунад. Ин бештар дар бораи таърифҳо аст. Дар ҳоле ки созмони нозиротии тамоми кишвар бояд дар ин соҳа аз тамоми вазоратҳое, ки дар соҳаи истеҳсолот фаъоланд, талабот дошта бошад.

Иттифоқҳо ва иттифоқҳоро ба қарорҳо ҷалб кунед

“Мушкилоти дигар дар ин самт адами иштироки ташкилотҳои ҷамъиятӣ дар қабули қарорҳо мебошад” гуфт ӯ. Соҳаи истеҳсолии кишвар, иттиҳодияҳои гуногун ва ғайра ҷонибҳои манфиатдоранд ва онҳое ҳастанд, ки шабонарӯзӣ дар соҳаи тиб кор мекунанд. Ҳоло, агар онҳо дар қарорҳо ширкат варзанд, ин ба манфиати кишвар ва миллат аст ва дар айни замон, кори ҳукумат осонтар мешавад, аммо мутаассифона, мо мебинем, ки нақши иттифоқҳо ва иттифоқҳо дар тасмимгирӣ сохтан кам шуда истодааст. Ин яке аз масъалаҳое мебошад, ки ҳукумати оянда ба он диққат медиҳад.

Нархгузории маводи мухаддир; Оштии комиссияҳои нархгузорӣ

Абдозода таъкид кард: Агар мо хоҳем, ки беморон ва мардуми худро дастгирӣ кунем, ба ҷуз дастгирии соҳаи дорусозӣ чораи дигаре надорем. Агар мо хоҳем, ки соҳаи дорусозиро дастгирӣ кунем, ба ҷуз фоидаовар сохтани он дигар чорае надорем. Саноате, ки фоидаовар нест, наметавонад тавлид кунад ва муфлис мешавад. Натиҷаи ин воридот мебошад. Ин адабиётест, ки дар соҳаи иқтисод дар тамоми ҷаҳон истифода мешавад, аммо мутаассифона, дар мамлакати мо нархгузории маводи мухаддир ҳоло созишномаи комиссияҳои нархгузорӣ шудааст. Ин тавр намешавад. Ташкилоти муҳофизат ҳам истеҳсолкунанда ва ҳам ҳимояи истеъмолкунандагон мебошад. Бо баҳонаи он, ки як қисми дору асъори давлатиро мегирад, мо наметавонем дигар омилҳои таъсиррасониро ба нархгузории дору нодида гирем. Акнун бубинед, ки нархи ашёи хоми дар дохили кишвар истеҳсолшуда чӣ қадар тағир ёфт, онҳо дурустанд. Зеро вақте ки музди меҳнат, музди меҳнат ва хароҷот меафзояд, истеҳсолкунандаи ашёи хом ба ҷуз баланд бардоштани нархаш чораи дигаре надорад. Ҳоло мо ба соҳаи дорусозии истеҳсолӣ меоем, мебинем, ки комиссияҳо ҳатто моҳе як маротиба ташкил карда намешаванд, бекор карда мешаванд ё ба таъхир меандозанд, ин ҳукумат кӯшиш мекунад, гузарад ва нархи дору бетағйир боқӣ мемонад, ҳукумати дигар низ ҳамин тавр мекунад ва дар мобайни зиёнкор саноат дорухона кишвар аст.

Нархгузории маводи мухаддир бояд воқеӣ бошад

Вай гуфт: “Масъалаи нархгузории доруҳо ва асъор яке аз мушкилоти ҷиддитарин дар соҳаи дорусозии кишвар аст.” Мо мегӯем, ки нархи дору бояд воқеӣ бошад. Агар давлат мехоҳад беморонро дастгирӣ кунад, бояд пули доруҳоро бо фарогирии суғурта пардохт кунад. Он наметавонад худро канор гирад, аз як сӯ нархи доруро паст нигоҳ дорад ва аз сӯи дигар доруҳоро пӯшонад ё сатҳи фарогириро коҳиш диҳад. Дар ин ҳолат, ҳам соҳаи дорусозӣ норозӣ аст, ширкати суғурта аз тангии буҷа норозӣ аст ва бемор нороҳат аст, зеро бисёре аз доруҳои ба ӯ ниёзманд фарогирии кофӣ надоранд.

Маблағи асъорие, ки дар соли 1399 ба тиб ҷудо карда шудааст

Абдо Зода дар бораи миқдори асъори ба соҳаи тиб ҷудошуда дар соли 1399 чунин гуфт: Соли гузашта маҷмӯи асъор барои истеҳсол ва воридоти доруҳо дар кишвар 1,5 миллиард долларро ташкил дод. Маъмурияти хӯрокворӣ ва доруворӣ эълом дошт, ки аз ин миқдор маблағ 480 миллиард доллар ба доруҳои корона марбут аст, ки амалан аз ҳиссаи доруҳо коҳиш ёфтааст ва бо қариб як миллиард доллари асъорӣ ба истеҳсолот ва воридоти бахши дорусозии кишвар равона шудааст. . Дар шароити муқаррарӣ, барои таъминоти тибби кишвар ба мо танҳо як миллиард доллар асъори хориҷӣ лозим аст. Дар айни замон, бахши воридот тақрибан аз 1,2 то 1,3 дорад. Дар асоси ин, тибби умумии кишвар тақрибан 2,3 арзиш дорад, ки соли гузашта нисфи он коҳиш ёфтааст. Аз ин бармеояд, ки ё доруҳо намерасанд ё захираҳои ширкатҳои мо тамом мешаванд.

Чаро нарасидани дору

Дар робита ба вазъи тақсимоти асъор ба саноати дорусозӣ вай гуфт: “Ҳамин тақсимоти асъор аслан саривақтӣ нест.” Яке аз мушкилоти мо ин аст, ки таъминот ва тақсимоти асъори давлатӣ фармоиш надорад ва мутаассифона, баъзан мо бо сабаби шароити таҳримот, баъзан аз сабаби набудани захираҳо дар бонки марказӣ ва ғайра дучор мешавем. Пас, тартиби муқарраршуда вуҷуд надорад. Ширкатҳои мо, ки аз Ҳиндустон ашёи хом ворид мекунанд, дар тӯли шаш моҳ наметавонанд рупия ҷудо кунанд, ки ин маънои онро дорад, ки ашёи хом намерасад ва вақте ки ашёи хом таъмин карда намешавад, дору намерасад. Бисёре аз маводи мухаддир, хусусан доруҳое, ки аз Ҳиндустон ё Чин оварда мешаванд, бинобар тақсимоти нокофии асъор ба мушкил дучор меоянд ва ин дар ҳоли афзоиш аст.

Абдо Зода гуфт: “Аз ин рӯ, ҳукумати оянда бояд асъорро пул кор кунад, нархгузории маводи мухаддирро воқеӣ кунад ва дар ин ҳолат мушкилоти таъминот ба андозае ҳалли худро меёбанд.” Аз тарафи дигар, буҷаи ширкатҳои суғурта бояд зиёд карда шавад, то онҳо фарогирии худро пурра ва навсозӣ кунанд.

Анҷоми паём