براي فرهنگ و هنر شعار هم نمي‌دهند!

به گزارش تيتر نيوز ، نگاهي گذرا به برنامه هاي انتخاباتي 1400 نامزد انتخابات رياست جمهوري نشان مي دهد كه مانند گذشته ، حلقه اصلي مفقوده در اين برنامه ها فرهنگ و هنر است و تمركز اصلي هر كانديدا بيشتر سياسي در مسائل اقتصادي است. . و روابط بين الملل.

اگرچه در شرايط فعلي و مشكلاتي كه مردم با آن دست و پنجه نرم مي كنند راهي براي رهايي از آنها وجود ندارد ، اما بيشتر تمركز روي اين مشكلات نتيجه ايجاد ايدئولوژي شعارهاي بي اساس است. نامزدها با اشاره به نقاط ضعف خود و جلب آرا people’s مردم به آنها به هيچ چيز نخواهند رسيد.

در عين حال ، بدون توجه به برنامه هاي هر يك از كانديداها براي حل مشكلات سياسي و اقتصادي ، انتظار مي رود تاكنون برخي از نگراني ها و مشكلات موجود در فرهنگ و هنرهاي كشور به طور جدي رفع شده باشد. اين در حالي است كه فعالان فرهنگي و هنري مانند سينما ، تئاتر و موسيقي در طول كرونا رنج زيادي كشيدند و هنوز سختي هاي سختي را سپري مي كنند.

عبدالناصر هيمات يكي از نامزدهايي است كه به طور خلاصه به موضوع آسيب هاي موقتي حوزه هنري در اين دوره اشاره كرد. وي در حساب توئيتر خود فاش كرد كه “كرونا آسيب جدي به فرهنگ ، به ويژه سينماي ايران وارد كرده است ؛ اما VODs از آسيب بيشتر جلوگيري كرده است. در دولت من ، با كمك فيلمسازان و فعالان فرهنگي.” ، يك بسته جامع براي رونق اقتصاد سينما در دوره پس از واكسيناسيون در حال تهيه و اجرا است. “من سينما را با مردم مي خواهم.”

در اين مدت ، ابراهيم رئيسي نيز برنامه هاي خود را در زمينه گردشگري در راديو جوان ارائه داد و اميرحسين غزاده هاشمي ، همانطور كه در مستند او ديده مي شود ، گفت كه آخرين برنامه او يك نگراني فرهنگي و هنري را برجسته مي كند.

البته لازم به ذكر است كه فرصت هاي تبليغاتي كانديداها هنوز به پايان نرسيده است و با راه اندازي بخش فرهنگي بحث تلويزيوني طي چند روز آينده ، انتظار مي رود بازار تبليغات در اين بخش تا حدودي تغيير كند .

اگر ساختار بحث همانند دوره هاي گذشته باشد ، طبيعتاً برخي س questionsالات مربوط به حوزه فرهنگ و هنر است كه در آن نامزد بايد از سياست و اقتصاد خارج شود و كمي درباره فرهنگ صحبت كند.

برنامه “انتخاب و فرهنگ” راديو فرهنگ فرصت ديگري است كه داوطلبان به مدت چهار سال توانسته اند از آن براي توضيح برنامه هاي خود در زمينه هاي فرهنگي و هنري استفاده كنند. فرصتي كه البته برخي كانديداها از جمله سعيد جلي و محسن مهرعليزاده خيلي جدي آن را جدي نگرفتند و خودشان ثبت نام نكردند!

بر اين اساس ، اگرچه در گفتمان گسترده و گسترده هر يك از كانديداها در برنامه هاي رسمي و غيررسمي (شبكه هاي اجتماعي) ، كلمات فرهنگ و هنر گاهي ذكر مي شوند ، اما نه تنها هنوز در هر يك از موارد خاص وجود دارد. بخش فرهنگي و هنري ، اما نامزدها تمايلي به طراحي حتي يك شعار ساده ندارند. اينها شعارهايي است كه تجربه در بسياري از موارد ثابت كرده و پس از مدتي فراموش شده است.

در اين قسمت ، فاضل جمشيدي ، هنرمند موسيقي ، خاطره اي نوشت كه نسخه اي از آن در اختيار تيتر نيوز قرار گرفت كه چرا فرهنگ و هنر در انتخابات 1400 اينقدر مورد توجه قرار گرفت.

“در طي چهار دهه گذشته ، فرهنگ و هنر بسيار اندكي از دست نوشته شده است ، مشاركتهاي كوچك و مهم و يا بخشهاي ديگر خصوصاً سياست مورد غفلت قرار گرفته يا مصادره شده است كه فرهنگ و تئوري هنر ديگر به خودي خود ابزار و امري نيست. ، “او گفت.” واقعيت مهم و مهم حركت به سمت پيشرفت همه جانبه است “، گذشته! و او معتقد است كه او در آستانه فراموشي است. حتي امسال نيز هيچ نامزدي وجود ندارد. همچنين از فرهنگ و هنر در كلمه يا عبارت واحد! “و هنر و هنرمند فقط به عنوان وسيله اي يا وسيله اي براي سرگرمي تعريف و درك مي شود.”

با خواندن يادداشت جمشيدي: “اساساً ، بحث فرهنگ و هنر خلاصه قدرت بسياري از افراد و دست اندركاران سياست در قامت ، شهرت و فيزيك هنرمندان است! با نبود كار فرهنگي عميق ، گسترده و جدي ، هنر فقط يك بخش عمده اي از شيوع آن ، باعث اين واقعيت شده است كه به زودي يك بيماري جدي در جامعه ايجاد مي شود و تأثير بدي بر جامعه مي گذارد ، كلمه فرهنگ و هنر ضروري است كه از دهان شخصي كه رئيس جمهور ادعا مي كند بيرون آمد! “اين” جهان “مهم و معروف بايد داراي توصيفات ، تعاريف مقامات فرهنگي و هنري چهار دهه گذشته ، به ويژه مقامات فرهنگي و هنري دهه 70 و 80 و همچنين بي تفاوتي و بي تفاوتي بسياري از هنرمندان باشد.” اضافه شود. “

انتهاي پيام