پويش‌ها و پرسش‌هايي درباره ملاقات پاپ و آيت‌الله سيستاني

قرآن همچنين دستور مي دهد كه بر اشتراكات تأكيد شود و پيروان اديان مختلف بايد خدا را عبادت كنند و با او معاشرت نكنند. شكي نيست كه اصول ملاقات با دو رهبر مذهبي مهم است ، اما بايد ديد كه چگونه از اين استفاده مي شود.

من نمي دانم اين جلسه بر اساس چه اساسي و به درخواست هر طرف برگزار شد يا به چه دليلي پاپ اين كار را انجام داد. برخي از انديشمندان ما در اين باره صحبت كرده اند و بحثهاي مختلفي داشته اند و در مورد پيشينه تاريخي بين اين دو دين صحبت كرده اند كه همه در جاي خود مطلوب هستند.

روحيه جلسه خوب است ، اما جهاني شدن موضوع و تبليغات در مورد آن بايد توسط دولت عراق يا مردم عراق به رسميت شناخته شود ، و اين متفاوت است.

آيا اين جلسات و گفتگوها بر اساس اعتقادات مذهبي بوده است؟ حداقل عقايد مسيح و مريم يكسان نيستند.

آيا هدف از اين ديدار هدف درك ديني نيست بلكه حل مشكلات مردم به ويژه پيروان اديان است؟ هزاران مسئله بين مسلمانان و مسيحيان در كشورهاي مختلف وجود دارد كه بايد به آنها پرداخته شود.

آيا جلسه با انگيزه برخي از قدرتهاي آن زمان و توجيه اوضاع سياسي جهان ، به ويژه در مورد عراق بود؟

آيا اجتماع كاتوليك هاي مسيحي در كشورهاي مسيحي و حتي در عراق به همان اندازه كه مسلمانان ، به ويژه شيعيان عراق ، سنگ بناي آن را گذاشتند و مدتها آن را تبليغ مي كردند ، استقبال كرد؟

آيا اين جلسه يك جلسه بودايي جدي و اساساً نمادين است و اگر چنين است ، محتواي جلسه چيست كه بايد به آن پرداخته شود؟

آيا سفر به عراق سفر معمولي پاپ براي رسيدگي به وضعيت مسيحيان در اين كشور بود كه آنها نيز مي خواستند با يك رهبر شيعه ملاقات كنند؟ در اين صورت ، آيا اين اقدامات امنيتي لازم و هزينه هاي زياد لازم بود؟

شخصيت و پيشينه آيت الله العظمي سيستاني براي همه روشن است و سبك و شخصيت وي در امور براي همه شناخته شده است ، اما زمينه پاپ چيست و در گذشته با چه كساني ملاقات كرده است و بازتاب هاي وي چيست و اين چيست؟ قصد الان؟ اينها همه قابل بحث است.

آيا آنها در اين جلسه قول دادند يا سخنراني آنها فقط به عنوان توصيه بود و آيا پاپ پس از جلسه واكنش نشان داد؟

پاسخ اين س questionsالات به زمان زيادي نياز دارد و مكالمه پنجاه دقيقه اي آنها فرصتي براي طرح مسائل بين دو دين نبود. طرح مسائل اجتماعي مدت زيادي طول كشيد ، اما آيت الله سيستاني درباره فلسطين و جنگ و خونريزي هشدار داد.

بهتر است اگر ملاقات دو رهبر مذهبي بر اساس معنويت بين اين دو دين صورت گيرد ، اما براي بهره برداري سياسي توسط سياستمداران يا سياستمداران ممنوع است.

اين واقعيت كه اين نشست در اين زمان خاص در عراق برگزار مي شود ، مي تواند معناي خاصي داشته باشد و بايد بررسي شود. اگر از منظر جهاني به آن نگاه كنيم ، در سطح جهاني ، دولت جديد دموكراتيك ايالات متحده با اين وضعيت خاص به قدرت رسيده است و با اين وجود پارلمان عراق به نيروهاي آمريكايي اجازه داده است خاك خود را ترك كنند و نه ايالات متحده. او از اين موضوع آگاه است و به دنبال بهانه است. تحت پوشش نيست دولت تازه انتخاب شده آمريكا در عراق نيز در آستانه انتخابات پارلماني جديد است. آيا اين حضور مي تواند به نخست وزير عراق در اين امور كمك كند؟

القديمي به حمايت و ترور سليماني و ابو هند متهم است. وي همچنين در تضعيف جيش شعبي نقش دارد و به دنبال انتخاب مهندساني به نفع جريان خاصي است. وي تمام تبليغات براي ورود پاپ را برنامه ريزي كرد و به بغداد حمله كرد و برنامه هايي را براي وي ترتيب داد. بنابراين ممكن است كه الكاظمي خواسته باشد از اين برنامه ها بهره ببرد يا خدمات بهتري به ايالات متحده ارائه دهد. وي روز بعد در دانشگاه آمريكايي بغداد افتتاح مي شود ، رئيس جمهور مي گويد مانند يك شهر است.

همچنين ، اگر يك باشگاه رقص شمشير جمعي را ديده ايد كه از پاپ استقبال مي كند ، كه به نظر من توهين به يك ملت متمدن مانند عراق بود ، مشخص نيست كه القاسمي مي خواهد چه پيامي را براي هر رهبر مذهبي ارسال كند. آيا او مي خواهد بگويد كه مي تواند در اينجا با رقص سياه كه در عربستان براي ترامپ اجرا شد روبرو شود؟ آيا اين طرح براي يك رهبر مذهبي است و آيا سكوت پاپ در برابر آن همزمان با ديدار با آيت الله سيستاني است كه اينگونه تبليغ مي شود؟

همچنين اگر فيلم بوسيدن پاپ توسط صهيونيست ها و خانواده قدرتمند و ثروتمند را ديده باشيد ، پاكي اين ديدار با دو رهبر مذهبي و ترس از سادگي و صداقت رهبر را زير سال خواهيد برد. با شيعيان بدرفتاري خواهد شد.

اما در ايران ، تحليلگران نوشته اند كه اگر تأكيد بر روابط صادقانه و علمي بين مذاهب باشد ، بهتر است ، اما اگر آنها بخواهند از آن بهره سياسي ببرند ، اشتباه است.

البته همانطور كه شعار جمهوري اسلامي هدف آن است كه به ظلم و ستم همه مردم ستمديده در جهان ، به ويژه مردم فلسطين پايان يابد و از جنگ جلوگيري كند ، آيت الله العظمي سيستاني نيز همين كار را كرد. اما اگر منظور آنها توضيح سياست خود براي دولت عراق و پيشنهاد آن به جمهوري اسلامي باشد ، شباهت هايي وجود دارد. اين ايران است و حداقل بايد اذعان كرد كه در مورد رويكرد سياسي به اسلام قرائت هاي مختلفي وجود دارد و ممكن است قرائت امام خميني (ره) و جانشينان وي با آنچه آيت الله فكر مي كند متفاوت باشد. از نظر سياسي ، اختلافات زيادي بين ايران و عراق وجود دارد و مي توان گفت ايران حداقل 8 سال براي دفاع از كشور با همه نيروهاي استكبار جنگيد و 8 سال عراق توسط آمريكا اشغال شد. ايران اكنون يك قدرت منطقه اي است و عراق هنوز تحت حضور نظامي آمريكا است.

و اينكه برخي افراد به كرامت و سكوت آيت الله سيستاني در مورد مسائل سياسي و اجتماعي اشاره مي كنند و او هيچ كاري با سياست ندارد و با فرض صحت اين موضوع به كار خود مشغول است و با اين كار جمهوري اسلامي را مسخره مي كنند. اين نيز توجيه پذير نيست. آنها از يك اسلام منزوي دفاع مي كنند و سياست را به سياست واگذار مي كنند. همان چيزي كه مسيحيت ادعا كرده و در نهايت به واتيكان ختم شده است و آن چيزي است كه استكبار جهاني 40 سال است كه از ايران اسلامي طلب مي كند و برخي از افراد در جهات مختلف با آن متحد شده اند.

مشخص خواهد شد كه چه عواملي باعث انگيزه افرادي مي شود كه اين نوع تفكر را بسيار گسترش مي دهند و آن را بسيار بزرگنمايي مي كنند. البته اين بدان معنا نيست كه مقامات در ايران كار درستي انجام مي دهند و سياست مديريتي آنها درست است. اما به نظر مي رسد كه استراتژي آيت الله شبيه آنچه در جمهوري اسلامي ايران اتفاق مي افتد است ، هرچند ممكن است در اين استراتژي اختلاف نظر وجود داشته باشد.