چرا در دوران قرنطينه دچار اختلال حافظه مي‌شويم؟

به گزارش Neuroscience News ، پروفسور برت هايس از دانشكده روانشناسي دانشگاه نيو ساوت ولز گفت: “نتايج يك مطالعه بر روي 4000 پاسخ دهنده نشان داد كه 30 درصد از آنها در شناخت روزانه خود تغييراتي ايجاد كرده اند”. برخي از رايج ترين مشكلات روزمره مشكلات حافظه بودند ، مانند اينكه كجا تلفن همراه خود را رها كنيد ، يا هنگام مطالعه كتاب يا تماشاي چيزي در اينترنت ، تمركز و از دست دادن تمركز.

اين روانشناس شناختي گفت: “در واقع شروع يك كار بدون فكر كردن در مورد آن مانند ترك شغل و شروع نكردن شغل دوم است.” اين شرايط براي افرادي كه مشكلات احساسي ، احساس افسردگي يا استرس و اضطراب داشتند بدتر بود. آنها بيشتر اين علائم را داشتند ، اما حتي افرادي كه مشكلات احساسي نداشتند اين مشكلات شناختي را تجربه كردند. “

چگونه مغز خاطرات را ذخيره مي كند

نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه حافظه روزانه ما در دوران قرنطينه رو به زوال است. دليلش اين است كه ما در حال گذراندن يك روز بزرگ خوك (روزهاي تكراري) هستيم كه به نوبه خود ذخيره و بازيابي خاطرات را براي مغز دشوار مي كند.

پروفسور هيس گفت: “آنچه ما در مورد حافظه انسان مي دانيم اين است كه زمينه واقعاً مهم است.” مي توانيد در خانه كار كنيد ، با يك دوست صحبت كنيد يا فيلم تماشا كنيد. وقتي اين تجربيات را داريم ، مي توانيم روي قسمت اصلي تجربه تمركز كنيم ، اما مغز ما در واقع بسياري از چيزهاي ديگر را به طور تصادفي كد مي كند ، به عنوان مثال ، جايي كه آزمايش انجام مي شود و زماني كه آزمايش انجام مي شود.

وي ادامه داد: “مغز به اين ضبط ها حساس است ، كه به ما كمك مي كند خاطرات خود را به گونه اي حفظ كنيم كه بعداً به دست آوردن اين تجربيات براي ما آسان شود.

هيز توضيح مي دهد: وقتي زمينه تغيير مي كند ، كه معمولاً در زندگي روزمره چنين است ، وقتي روز را در مكان هاي مختلف مي گذرانيم و از آنجا ديدن مي كنيم ، به راحتي مي توان خاطرات را حفظ كرد و به خاطر سپرد ، اما وقتي در قرنطينه هستيد ، توانايي حركت در يك مكان را داريد. محيط و مشاركت در فعاليتهاي مختلف بسيار محدود است ، و وقتي وارد دوره روزانه گرند هوگ مي شويد ، آن روزها محو مي شوند زيرا ما براي هر روز زمينه اي داريم.

هيز گفت: “اين امر تمايز بين تجربيات را براي مغز ما دشوار مي كند و يكي از مهمترين علل اختلال حافظه در دوران قرنطينه است.”

بهبودي سريع

سال گذشته ، محققان از شركت كنندگان در اين مطالعه خواستند تا براي بررسي اثرات قرنطينه دو ماهه در اسكاتلند ، حافظه خود ، تصميم گيري و محدوده توجه خود را به صورت آنلاين انجام دهند. نتايج نشان داد كه شاخص ها در دوران قرنطينه بدتر بودند ، اما با آزاد شدن محدوديت ها ، به ويژه جداسازي اجتماعي ، به سرعت بهبود يافتند. البته سطح تعامل اجتماعي در دوران قرنطينه نيز با عملكرد شناختي مرتبط بود.

وي گفت: “افرادي كه قادر به برقراري ارتباط آنلاين خود در دوران قرنطينه بودند ، در انجام اين وظايف بهتر عمل كردند.” بنابراين ، انزواي كامل در واقع براي عملكرد شناختي ما بسيار مضر است ، اما اگر بتوانيم اين سطح همكاري را تا حدي با افرادي كه در خانه يا آنلاين با ما ارتباط دارند حفظ كنيم ، براي عملكرد شناختي ما خوب به نظر مي رسد.

محققان همچنين دريافتند افرادي كه به مدت سه روز در قرنطينه طولاني صحبت مي كردند بيشتر در معرض مشكلات شناختي قرار مي گرفتند.

ساير مطالعات نحوه انتخاب افراد در طول دوره كوويد را مورد بررسي قرار داده و به اهميت تنوع و ورزش روزانه اشاره مي كنند.

هيز مي گويد: “از نظر حافظه ، اگر مي توانيد در خارج از منزل ورزش كنيد ، شيوه انجام اين تمرينات را روز به روز تغيير دهيد تا زمينه اي براي مغز شما فراهم شود تا آن روزهاي مختلف را رمزگذاري كند.”

برنامه تمريني خود را تغيير دهيد

تمرينات و انواع تمرينات در خانه يا آپارتمان شما نيز به جلوگيري از اختلال حافظه كمك مي كند. پروفسور هيس مي گويد: “ارتباط قوي بين توانايي شناختي خوب و فعاليت بدني وجود دارد ، بنابراين ايده خوبي است كه به طور منظم ورزش كنيم تا سعي كنيم حافظه و تصميم گيري خود را تا حد ممكن در دوران قرنطينه حفظ كنيم.”

انتهاي پيام